en dat komt omdat hij en ik elkaar gelijk gaan geven en hij daar stevig kwaad van zichzelf wat kan aan doen zoals ik ook wanneer ik mij goed voel , maar ja mijn A.D.H.D. is niet het enige excuus wat ik heb maar ook mijn vader zijn probleem met EricErik en zijn broer die vroeger nog probeerde om mij met een pop te laten spelen om gevoeliger te worden en hem met een western geweer om hem minder een intens hatelijk achterbaks meisje te laten zijn , wat ik dus daarom krijste zonder een traan te laten voor het eerst omdat ik ook 'net een meisje' was en niet blij met dat gevraag om mijn piemel te laten zien aan die daar jaloers op was eigenlijk , nee ik zelf had dat geweer nodig en was zo ook lelijk dankzij de verschillende lichamelijke verhoudingen die een menselijke ontwikkeling doormaakt van kinds af aan en mijn vader mij ook niet meer kon aan zien als dat mens , wat zo leek op mijn moeder die EricErik zo graag wilde als een verwachte kado en geen onverwachte kado , waarschijnlijk daarom dat hij EricErik alle Sinterklaas aanschaffen verknalde letterlijk door ze in het voren op te zoeken en te slopen , maar iedereen weet nog wel hoe mijn vader hem alle ledematen brak van die pop omdat hij het zo niet in zijn kont kon stoppen om zo naar buiten te lopen en als eerste de Gereformeerde buurman een enkele reis psychiatrische kliniek te bezorgen , en daar mee een zoon te verliezen niet eens aan die , die soms zo op de eerste indruk op een meisje leek , tot dat hij zonder traan begon te krijsen en vlak dat hij met een rood geschreeuwd hoofd een paar tranen liet maar toch flauw viel , vandaar die western en liever niet meer die grote vijlen set aan te pakken om wat EricErik hem trots had opgebiecht met een uit gestoken punt van zijn tong gelijk door naar buiten om te voorkomen dat hij zou worden 'mishandeld' , terwijl mijn vader graag de respect weer kreeg voor zijn familie waar hij die vijlenset ooit voor kreeg met grote houten handvatten , nee als daar naar gevraagd zou worden , moesten ze er nog zijn natuurlijk en daarom dit gedicht van Jean Pierre Rawie die net als ons twee dat soort 'siens' (scène's) niet aanstaat , ''Nee lul ! , als hij toch nog op tijd bij sterfbed van mij komt zonder dat gevesper van mijn laatste sacramenten ! , dan hoef ik mijn klauw bij hem niet terug te trekken zoals bij jou ! , alhoewel het is dan niet om homosexueel gedoe of gejank en gesnotter , maar gewoon zoals het hoort even omhoog en knijpt hij mij met A.D.H.D. duim van hem te hard , en plof weer terug , drie seconden , vijf dagen pijn waardoor ik het weer vol hou met die blauwe plek op de rug van mijn hand , en waarom het dan echt gebeurd hij er weer niet bij is , daarom lul ! nu al dat gedicht ! " .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten