dokter Kiewiet in Delfzijl , met zo'n inentingsboekje met vragen over de mazelen en rode hond, polio dat soort dingen en daar zo'n houten bak met van die afgebladerde vernis met multiplex toen als hartstikke vrolijk ervaren en nou een haard van griepbaccillen gevonden en nu dus gelamineerd met plastic en zo dus wat mijn moeder gelijk afpakte dat soort boekjes en speelgoed wat in Lego gedrukt hoorde te worden en niet zo'n groen gesnotte bovenlip voorbij gedrukt , en heus waar doktoren als Kiewiet een hekel aan hadden dat soort smerige praktijken , maar blij dat ze dat zei '' Daar is geen tijd voor, je bent zo aan de beurt . '' , maar toch ondanks in het Nederlands vertaald , kwam ze van die wc 🚽 terug en las ik dat in het Chinees en was het '' Hou daar nou toch eens mee op ! " , want inderdaad wie er als Chinees in de haven van Delfzijl van zo'n boot was gedonderd wist zij ook niet en wilde ook niet nog meer vals worden beschuldigd , '' Dat doet je broertje al genoeg . '' , was het dan en ook niet wat bij mij de verhalen los maakte over wat dat kon zijn en ik verder ook geen antwoord had op wat hij allemaal worden wilde later , maar van mijn moeder dus niet altijd ziek maar nooit dood , en dat is gelukt .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten